autor: gość 2011-09-14 05:46:58 autor: Czuly Barbarzynca 2011-10-26 09:14:22 Oto tekst piosenki: Gdyby do szkoły chodziły anioły Wyglądałoby to całkiem normalnie Tyle tylko , że anioł anioła W czasie lekcji piórnikiem nie walnie. Gdyby do szkoły chodziły anioły Nie wiem , jakie stawiano by stopnie. Tyle tylko , że przerwa , tyle tylko , że przerwa Wyglądałaby całkiem okropnie! Och!!! Bo na anielskiej przerwie Chodzono by parami, Dzień dobry , przepraszam , och , ach, Bo na anielskiej przerwie, tak mówiąc między nami Nudno byłoby , że aż strach! Do naszej szkoły nie chodzą anioły Rzec by można , że jest całkiem odwrotnie Czasem słychać tu wrzaski piekielne Podkreślano to już wielokrotnie. A jak po klasie coś fruwa , to gąbka Albo trampki ciśnięte w zapale Tyle tylko , że przerwa , tyle tylko , że przerwa W naszej szkole wygląda wspaniale! Och!!! Bo u nas tu na przerwie Nie chodzi się parami I nie ma „przepraszam” , och , ach, Bo u nas tu na przerwie, tak mówiąc między nami Bywa wesoło , że aż strach!
(Państwo Grabowscy z Warszawy). Zaprosił też do nas ks. Boshoborę, rozprowadzał świadectwo Glorii Polo, zaprosił grupę "mocni w Duchu". Za jego przyczyną nasz lokalny Kościół ożył. Mieszkańcy Lubina chętnie chodzą na niedzielną mszę św. do Kościoła Św. J. Bosko. Ks. Marcin robi wiele dobrego dla młodzieży.
Finał projektu „Wyrównujemy szanse” – filia Start Dziecko w szpitalu Nasza oferta "A to Polska właśnie..." Edukacja zdrowotna Bezpieczny Internet Kącik UNICEF Szachy w szkole Ludzie z pasją Galeria Kącik TPD Grupy wychowawcze abramBLOG Łowcy Uśmiechów Współpraca Zasoby edukacyjne Przydatne linki 12 czerwca został podsumowany projekt „Wyrównujemy szanse”, do którego przez cały rok szkolny włączyło się wielu niezwykłych ludzi i organizacji. W ramach tego przedsięwzięcia odbywały się interesujące wydarzenia - remont jednej z sal lekcyjnych w fili naszej szkoły. Dzięki Fundacji PGE zostały pomalowane ściany, wymienione oświetlenie oraz ufundowane nowe ławki, stoliki pod komputery, szafy i biurko dla nauczyciela. W podziękowaniu darczyńcom za piękną, wyremontowaną salę szkolną przygotowaliśmy program artystyczny pt. „Do szkoły nie chodzą tylko anioły…”. Uczniowie biorący udział w przedstawieniu otrzymali pamiątkowe dyplomy oraz upominki od sponsora Fundacji PGE. W uroczystości i oficjalnym przecięciu wstęgi wzięli udział zaproszeni goście pani Iwona Stanisławek - członek Rady Fundacji PGE, pan Michał Kowalski - wiceprezes Fundacji PGE, pan Artur Bukowski - właściciel Bukowej Zagrody, organizator wycieczek dla naszych uczniów, a także panowie Łukasz Baran i Dariusz Sieńko - wykonawcy remontu. Powitanie przybyłych Gości Tak malują nasi uczniowie, a tak występują nasze Anioły. Oglądając filmik wspominaliśmy mijający rok szkolny 2018/2019. Przemówienia pana dyrektora Szkoły oraz pana wiceprezesa Fundacji PGE. Zostaliśmy nagrodzeni przez naszych Gości. My również obdarowujemy i dziękujemy naszym darczyńcom. Oficjalne przecięcie wstęgi. Chwila oczekiwania i już można podziwiać salę. I jeszcze pamiątkowe zdjęcie. Opracowanie: Renata Z. Beata Agnieszka S.
Kiedy dzieci nie chodzą do szkoły, różne pomysły przychodzą im do głów戮 Co robią Wasze pociechy kiedy większość szkół nie pracuje? 戮
300 29 27 lutego 2016 🙂🙂Dobrze,że nie chodzą>>>>ale wiałoby nudą🙂🙂 99 komentarzy 17kinia17 Hahahaha ale super nutka 😃 A ty Julka aniołek ? Czy diabełek? Pozdrawiam 🙂 +1 Odpowiedz Ocena 6/6 w marcu 2016 jujka2005 Kinia ja to taki mutant🙂🙂Pół na pół wiesz zależy od sytuacji🙂🙂 Odpowiedz w marcu 2016 szaryczlowiek123 Hehehehehee 😃 Ale walnęłaś opis 😃 Bez komentarza 😃 Słowa w piosence też super 😃 Świetny wykon Julia!!! Wielkie Brawa!!! Pozdrawiam 🙂 +1 Odpowiedz Ocena 6/6 w lutym 2016 promyczek1500 PANI JULIO 🙂🙂 PANI TO MA POMYSŁY NA SIEBIE NA PIOSENKĘ ... BRAWO 🙂 +1 Odpowiedz Ocena 6/6 w lutym 2016 jujka2005 Dziekuje Panie Łukaszu. musze byc kreatywna chyba tak to sie nazywa🙂🙂🙂 Odpowiedz w lutym 2016 kate1155 Plus Gdyby naprawdę chodziły anioły do szkoły, to by było nudno, no tak. Pięknie zaśpiewałaś, Julcia ❤ +1 Odpowiedz Ocena 6/6 w lutym 2016 myszka5262 Ślicznie Julciu pięknie zaśpiewałaś! ❤😘 Dobranoc Słoneczko 😘🙂 +1 Odpowiedz Ocena 6/6 w lutym 2016 roxanka Ty jesteś takim Aniołkiem ising'u 🙂 Piękniutko 😘 +1 Odpowiedz Ocena 6/6 w lutym 2016 jujka2005 @wika123456789098 ale dla mnie🙂Trzeba umieć wszystko zaśpiewać i tango i blusa i pop🙂 Odpowiedz w marcu 2016 1 2 3 Następna » Brak komentarzy
| Η մеνыղуյуξ ራሪо | Ցωπኟроኀ է տазвугэ |
|---|
| ከпсը ишሱ ωβ | Θ аրуδሳሃ гоፆоጡиχω |
| Րዲслኸбεп εςሧդеψо | Θզա ղሲչи |
| Ճесл յըсро пቾко | Αፔ ፁгеλυւоμи |
Dyrektor nie ma prawa usunąć takiego dziecka ze szkoły. Re: Usunięcie dziecka z ADHD z klasy…. Bicie i złamanie innemu dziecku palca jest czynem o niskiej szkodliwości społecznej, więc podejrzewam, że nagłaśnianie sprawy nie ma sensu. Poza wzbudzeniem sensacji, w ten sposób zamierzonego efektu nie osiągniecie.
Katalog Ewa Mizera, 2012-08-14RogoźnoZajęcia zintegrowane, ScenariuszeZakończenie Roku Szkolnego klasy III Zakończenie Roku Szkolnego klasy III Scenariusz zakończenia pierwszego szczebla edukacji szkolnej przygotowany na prośbę rodziców w podzięce nauczycielowi – wychowawcy. I. Część artystyczna w wykonaniu uczniów klasy III. Narrator I Witamy bardzo serdecznie p. Dyrektor, naszą Panią i naszych Rodziców. Dzisiejsze spotkanie, choć jest jednym z wielu, jakie mieliśmy w ciągu naszego pobytu w szkole, to jednak ma wyjątkowy charakter – kończy się pewien etap naszego życia. Po trzech latach nauki z jedną panią, w jednej sali lekcyjnej, gdzie nauka przeplatała się z zabawą nadeszła chwila pożegnania i rozstania. Tu przeżywaliśmy radość z pierwszych sukcesów i gorycz porażek, tu znaleźliśmy swoich przyjaciół, wspólnie poznawaliśmy otaczający świat. Dziś, właśnie kończy się pierwszy etap edukacji, teraz czeka nas nowy. Życie będzie stawiało przed nami nowe problemy, których rozwiązanie będzie coraz trudniejsze. Z każdym dniem będziemy wchodzić w świat ludzi dorosłych, kolorową krainę dziecięcych marzeń, coraz częściej przesłaniać będzie szara mgła codzienności. Wierzymy, że będziemy powracać myślą do naszych wspólnych chwil, do spędzonych wspólnie lat... Ale „ ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy”. Piosenka „Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy” Narrator II Przed trzema laty do tej szkoły przyprowadzili nas rodzice. Niepewni, trochę przestraszeni, trzymaliśmy ich mocno za rękę. Dziś dziękujemy naszym rodzicom za wartościowe dary, których nie można kupić za żadne pieniądze. Narrator I Wielkim przeżyciem było dla nas ślubowanie klasy pierwszej i pasowanie na ucznia. Wiele zobowiązań z aktu ślubowania udało nam się wypełnić i z tego jesteśmy bardzo dumni. Narrator II W klasie II i III czuliśmy się już bardzo swobodnie. Poznaliśmy przecież wiele tajników szkolnego życia. Nasze wspólne dyskoteki, imprezy, wycieczki, wyjazd na „zieloną szkołę” dawały nam wiele radości. Narrator I Trudno uwierzyć, że przed nami drugi brzeg. Szliśmy przez te trzy lata lekko jak motyl i wtedy były szczęśliwe dni, ale zdarzało się, że kroczyliśmy jak słoń, kiedy nie udała nam się klasówka lub czegoś się nie nauczyliśmy. W chwilach smutnych i radosnych była nasza szkoła. Spędziliśmy w niej wiele wspólnych i wspaniałych godzin. Narrator II Szkoła to nie tylko budynek, ławki, krzesła, tablice, sala gimnastyczna, biblioteka. Szkoła to uczniowie, nauczyciele. To oni wszyscy razem tworzą niepowtarzalny klimat. Każdy z nas współtworzył naszą szkołę, sprawiał, że ona jest taka, a nie inna. Narrator I A teraz cofnijmy wskazówki zegara o kilka miesięcy lub kilka lat i przypomnijmy sobie radości i smutki minionych dni. Nie zawsze zbieraliśmy same pochwały, czasem „oberwała się” uwaga, czasem doszło do wielkiej draki, były kłótnie, swary, zdarzyły się wagary, to znów zniknął plecak z książkami. Ale wyobraźcie sobie co byłoby, gdyby do szkoły chodziły anioły. Uczeń Gdyby do szkoły chodziły anioły, Wyglądałoby to dosyć normalnie. Tyle tylko, że anioł anioła W czasie lekcji piórnikiem nie walnie. Gdyby do szkoły chodziły anioły, Nie wiem, jakie stawiano by stopnie. Tyle tylko, że przerwa Wyglądałaby całkiem okropnie. Bo na anielskiej przerwie Chodzono by parami. - Dzień dobry! - Przepraszam! - Och! Ach! Bo na anielskiej przerwie, Tak mówiąc między nami, Nudno byłoby, że aż strach. Do naszej szkoły nie chodzą anioły. Rzec by można, że nawet odwrotnie. Czasem słychać tu wrzaski piekielne. Podkreślano to już wielokrotnie. A jak coś fruwa po klasie, to gąbka, Albo trampki ciśnięte w zapale Narrator I Cofnijmy się do tamtych szkolnych lat. Powspominajmy jak to w naszej szkole było. Wszystkich dzisiaj wspominamy do zabawy zapraszamy. Uczeń Z początku nie było nam lekko Gdy siedzieliśmy w ławce razem, Dajmy na to, Z ukochanym elementarzem. Tęsknota głowę omota, A tu słyszę, że Ala ma kota, A ja marzę, by była sobota. Uczeń Kiedy pierwszą klasę zaczynałem, Jakże ja się szkoły obawiałem. Tornister był marzeniem mojego żywota, I żebym miał w worku wyszytego kota. Zawsze czysty fartuszek i umyte rączki I na śniadanie trzy świeżutkie pączki. W tornistrze zeszyty ze szlaczkami, I książki z zakładkami. Takie były początki mojej edukacji, I tak mijały lata od września do wakacji. Uczeń Pamiętam klasę drugą, udawałem zucha, I lubiłem się chwalić, kiedy mnie kto słuchał. Wymyślałem historie nie do uwierzenia, Byle stać się najgorszym to moje marzenia. Pały wciąż obrywałem, choć nie byłem głupi, Myślałem, że się popularność za głupotę kupi Uczeń W klasie trzeciej się otrząsnąłem, Kiedy mi się koleżanki podobać zaczęły. Wtedy zacząłem się uczyć, By zaimponować wybrance mego serca, Lecz ona była nieczuła na mój zapał do nauki, Mówiła, żem Romeo i kujon do kwadratu. Dała mi ta Julia wycisk do wiwatu. Wtedy sobie przyrzekłem: Nie spojrzę na żadną, Choćby była jak Nicole Kidman ładną. I słowa dotrzymałem za co siebie cenię, Bo przecież się w tej szkole Na pewno nie ożenię. Uczeń Chodziliśmy trzy lata do szkoły Było wiele klasówek i testów Trzeba było mieć pełne głowy A czasami… instynkt totolotkowy. Biegam po teście jak oszalały Krzyżyk w skos, wszerz i wzdłuż Żeby minuty się zatrzymały Albo po wszystkim było już Potem czekanie, zdenerwowanie Jakże ogromny to dla mnie stres Są, są nareszcie Wszyscy się cieszcie Zdałam - 40 punktów dostałam Przyznacie- sukces niebywały Tak wszystko przeczuć bez pomyłki By odpowiedzi się zgadzały I nie było żadnej pomyłki Od dzisiaj testy- nauczycielu Moja specjalność, można rzec Bo spece wiedzą tak niewiele, Że kto nic nie wie- większy spec No cóż… Nie myślcie jednak sobie, Żem w dumę - Zachwyt wpadł cielęcy. Nie… raczej martwię się co zrobię Gdy przy następnym egzaminie Opuści mnie instynkt- dziecięcy. Piosenka: „Moja klasa IIIA” Narrator II I znów wracamy do wspomnień, które wywołują uśmiech. Uczeń Na wielkiej przerwie, W korytarzu długim Miłosz i Przemek Wzięli się za czuby. Miłosz Przemkiem prasnął Ten padł na posadzkę, Zerwał się – patrzę: Miłosz leży plackiem. Krzyczeli strasznie, Zwarli się w uchwycie, Była to walka Na śmierć i na życie! Więc chociaż byłem dopiero pierwszakiem, skoczyłem ku nim, wrzeszczę: dość chłopaki! I od każdego Dostałem jak batem, Bo nie wiedziałem, Że ćwiczą karate... Wszedłem do klasy - a mina mi zrzedła, bo dwóch się biło a trzeci.... oberwał. Narrator I Różne były nasze problemy, z niektórymi trudno było sobie poradzić, dziś możemy już spojrzeć na nie z przymrużeniem oka: Uczeń i uczennica U - Pokaż, chłopcze, swój dzienniczek- rzecze matka do syna. A syn na to: U - Dziś nie mogę, Błaha to przyczyna- Pożyczyłem go Robertowi, Temu z naszej klasy, Dla zabawy, aby mógł nim Rodziców przestraszyć. Uczeń i uczennica U - Trzy dwóje na świadectwie Do domu przyniósł Maciej Szepnął do rodziców: U - Przedziwną mam cenzurkę. Dostałem jedną dwójkę, Tymczasem, drodzy moi, Co spojrzę na świadectwo, To w oczach mi się troi Narrator II Upływa szybko życie, jak potok płynie czas” – ani się obejrzeliśmy, tu już koniec trzeciej klasy. Pięknie o przemijaniu mówi piosenka. Piosenka „Ale to już było” Narrator I „Nie ma prawdziwej, wspanialszej radości na świecie od tej, gdy widzi się wielkie serce otwarte dla drugiego”- powiedział J. W. Goethe. Takie serca ma nasza Pani. I jej dedykujemy tę piosenkę i wiersze. Piosenka: „przepraszamy Was za wszystko” Uczeń Wszystkiego najlepszego, radości, szczęścia moc Słoneczka wesołego, które wielką ma moc. Dziękujemy za życzliwość Za wiedzy całą garść Wszystkiego najlepszego Z całego serca życzymy Ci. Na zakończenie Dziękujemy za wszystko Za te troski, rady, starania Było miło, pięknie, wesoło, Lecz już nadszedł czas pożegnania Chociaż łezka się w oku kręci, Chociaż trochę smutno i żal Lecz to wszystko w naszej pamięci Już na zawsze zostanie w nas Uczeń Spotkaliśmy się po raz pierwszy razem trzy lata temu. Poznaliśmy wtedy naszą nową panią Bardzo szybko minęły trzy lata. Mamy już za sobą pierwszy etap nauki. Ciekawe co nas czeka w klasie czwartej? Uczeń Niektórzy tak nas informują, ze mamy gęsią skórkę. Trochę jesteśmy niepewni, bo wszystko będzie nowe, trochę inne... Uczeń No właśnie, nowy będzie wychowawca. Nowi nauczyciele do każdego przedmiotu. Nowe gabinety, nowe podręczniki. Całe szczęście, że koleżanki i koledzy będą znani i Sprawdzeni. Uczniowie 1. - Tak, to jest najważniejsze. Dzięki naszym klasowym rodzinkom możemy czuć się bezpiecznie w różnych trudnych sytuacjach. Możemy na siebie liczyć. Właśnie dlatego, chcieliśmy - w imieniu wszystkich trzecioklasistów prymusów i leniuchów wesołków 5. - i smutasów 6. - wzorowych 7. - i niepoprawnych rozrabiaków bardzo, bardzo podziękować kochanej Pani za trud, mądre rady, wiedzę i serce 8. - za wyposażenie nas w umiejętności i wiedzę umożliwiające nam poznanie ciekawego i tajemniczego świata 2. - To dzięki niej czujemy piękno wokół nas, piękno nawet zwykłych rzeczy 9. - ale trochę nam smutno z powodu rozstania. Na szczęście będziemy blisko, Razem A teraz życzymy: dużo zdrowia, cierpliwości, stalowych nerwów, spełnienia wszystkich marzeń, Uczeń Dziękujemy jak każdego roku! Z każdym rokiem bardziej i goręcej, Bo to dzięki Nauczycielom, Wiemy, rozumiemy z każdą lekcją więcej. Coraz jaśniej i słoneczniej w głowie: Już alfabet urósł w wielkie księgi, A tabliczka mnożenia pozwala Zmieniać cyfry w liczbowe potęgi. Uczeń Już umiemy schylić się nad wierszem, W barwach mapy przez świat powędrować. Na termometr patrzeć przez szkło wiedzy I rozumieć tajemnicze słowa. Uczeń Dziękujemy jak każdego roku... Dziś goręcej, za to światło, co mrok rozjaśniło gdy staliśmy tu wystraszeni - trzy lata temu. Uczeń Nasza Pani lubi się śmiać. Nasza Pani ma oczy wesołe. My lubimy naszą Panią i klasę, I całą , całą szkołę. Uczeń Nasza Pani gdy mówiła o ptakach, To nam ptaki fruwały pod słońcem. Nasza Pani, gdy mówiła o kwiatach , To nam kwiaty pachniały na łące. Uczeń Gdy jest jesień i o jesieni W klasie mówi się, opowiada, Nasza Pani tak pięknie umiała Opowiadać o polskich sadach. Uczeń Nasza Pani ma tyle serca- I my Pani odpłacamy też sercem, Nasza Pani nas kocha, my ją też, Naszym serduszkiem dziecięcym. Uczeń Kiedy ktoś zapyta czego mnie nauczyłaś Przecież byłem takim krnąbrnym uczniem Odpowiem z uśmiechem Dar uśmiechu otrzymałem I przekazuję go innym Uczeń Ofiarowałaś mi cierpliwość I wyrozumiałość Otrzymałem także pewność Że zawsze tu będziesz.. Piosenka: ”Piosenka dla nauczyciela” Narrator II Dziękujemy naszym Mamom! Razem: MAMA! Uczeń Odkąd pamięć pamięta, Zawsze ze mną jest ona: Łagodna, uśmiechnięta, Nad łóżeczkiem schylona Uczeń Uczy mnie: tutaj mieszkasz. Czasem na rękach niesie, Kiedy się kręta ścieżka Wydłuża w gęstym lesie. Uczeń I mówi z dziwną miną: Znowu minęła wiosna. Tak mi rośniesz, mój synu, Jak śpiewająca sosna. Uczeń Bo dla niej wszystko śpiewa I ptak, i las , i woda. Jej serce świat ogrzewa Zimą, gdy rzeki w lodach. Uczeń Wszystko bym zrobił dla niej. Kiedyś, jak już dorosnę, Zamienię jej mieszkanie W jedną kwitnącą wiosnę. Kocham Cię Mamo! Piosenka: ”Jesteś Mamą” Razem: TATO! Uczeń Kochany tato – zacznę zwyczajnie, że z Tobą w domu jest fajnie: i w deszczu i w słotę, w smutku, w radości, wspierasz i uczysz życia w miłości Uwielbiam gdy czytasz mi książeczki, lub gdy opowiadasz mi bajeczki. Lubię gdy na kolanach mnie sadzasz i na każdą psotę zawsze się zgadzasz. Lubię gdy uśmiechasz się do mnie, po prostu kocham Cię ogromnie! Żadne słowa nie oddadzą tego, kim dla mnie jesteś. Żaden płomień nie strawi mego do Ciebie uczucia. Żaden człowiek nie zrobi dla mnie tyle, ile Ty dla mnie zrobiłeś. Kocham Cię Tato! Piosenka: „Powiedz mi Tato” Narrator II Dziękujemy za wszystkie starania, które wkładacie w nasze wychowanie. Wierzymy, że wasz wysiłek uczyni z nas ludzi mądrych i szlachetnych. Dziękujemy za codzienne, niezwykle trudne i mozolne budowanie naszych wnętrz. Zdajemy sobie sprawę, że na efekty Waszej pracy trzeba będzie czekać długo i cierpliwie, ale przyjdzie czas, kiedy staną się one widoczne. Dlatego jeszcze raz za wszystko dziękujemy i składamy najserdeczniejsze życzenia. Piosenka: „Moja Rodzina” Narrator I Za kilka dni ostatni zawoła nas dzwonek – śpiew, oklaski i wrzawa. I już po wszystkim, składamy pióra, zeszyty i książki. Za to się wielkie zaczną przygody, gdy się otworzy przed nami zielona księga przyrody. Razem: Nasza szkoła jest wesoła Nasza szkoła do nas woła: Już wakacji nastał czas! Tyle przygód dookoła, Dalej w góry, łąki , las. Z naszą panią się żegnamy I ,,Wesołej szkole” – cześć! Lecz w pamięci zatrzymamy Kolorowych książek treść! W czwartej klasie- zmian tak wiele Moc przedmiotów, stopni sześć Nowi też nauczyciele Będą z nami uśmiech nieść Piosenka: „Spacer przez życie” II. Zabranie głosu przez p. Dyrektor. III. Zabranie głosu przez wychowawcę klasy III. IV. Wspólne biesiadowanie na powietrzu, zabawy, pieczenie kiełbasek,spożywanie słodkości przygotowanych przez rodziców Opracowała mgr Ewa Mizera nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej w Zespole Szkół w Gościejewie Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.
Przyjaciel z nieba, czyli scenariusz grudniowego przedstawienia o aniołach. Propozycja imprezy, którą można zorganizować np. w świetlicy szkolnej. Spotkanie prowadzi dwóch narratorów – nauczycieli. W ich opowiadanie o aniołach wplecione są teksty wierszy, opowiadanie oraz zagadki. Wybrana literatura jest ciekawa i oryginalna
Scenariusz akademii na zakończenie roku szkolnego i przedstawienia „Ostatni dzwonek w klasie Pani Dobrej Wróżki”Oprac. Katarzyna WarzochaNa podstawie fragmentu książki „Tylko nie gotujcie Kopciuszka” Francesci SimonNarratorWitamy wszystkich na uroczystości zakończenia roku szkolnego. Za nami dziesięć miesięcy wspólnych zmagań na drodze naszej edukacji. Dla uczniów był to czas wytężonego wysiłku umysłowego, wielu sukcesów, które dodawały nam skrzydeł, ale trzeba też przyznać, że zdarzały się i porażki. Narrator 1Również i nauczycielom rok szkolny przyniósł wiele radości i smutków. Wspólnie z nami stawialiście kolejne kroki, aby piąć się coraz wyżej. Nie była to droga łatwa, bo przecież zdajemy sobie sprawę z tego, że nie jesteśmy aniołami. Recytator 1„W klasie”Ryczą w klasie dokazująnajgrzeczniejszych kotem szczująryczą biją się po łapiechcą położyć się na mapiena przyrodzie lepsza drakawypchanego szczypią ptakaRecytator 2nogi skaczą skrzypią ławkikogoś biorą za nogawkipiszczą wyją głośno chrapiąksiążkę do religii sfrunął anioł białymówi - lubię te 3„Gdyby do szkoły chodziły anioły”Gdyby do szkoły chodziły anioły,wyglądałoby to dosyć tylko, że anioł anioław czasie lekcji piórnikiem nie do szkoły chodziły anioły, nie wiem, jakie stawiano by tylko, że przerwa tyle tylko, że przerwawyglądałaby całkiem na anielskiej przerwiechodzono by parami:- Dzień Och! Ach!Bo anielskiej przerwie,tak mówiąc między nami,nudno byłoby, że aż 4Do naszej szkoły nie chodzą by można że nawet słychać tu wrzaski piekielne,podkreślano to już jak coś fruwa po klasie, to gąbkaAlbo trampki ciśnięte w 3Drodzy nauczyciele, dzisiaj, gdy nadszedł dzień, kiedy kończą się nasze zmagania i czas rozpocząć wypoczynek chcemy wam serdecznie podziękować za to, że dzieliliście a nami radość sukcesów i gorycz 4Za anielską cierpliwość w przekazywaniu wiedzy, za mądrość i za dobre 5I za to, że zawsze mogliśmy liczyć na wasz uśmiech i dobre słowo. Dziękujemy wam, drodzy 5Ty masz doświadczenieMy młodość masz wielką mądrość,My mowę nie wystarczaNasza słów swobodaChcesz byśmy przeżyliŻycie jak twe wszystkie radyI uparte krokiChcemy podziękowaćNauczycielu drogiNarrator 6Nie wypada też zapomnieć o rodzicach, którzy wspomagali nas w naszym codziennym wysiłku. Za kanapki do szkoły, czas wspólnie spędzony nad odrabianiem zadania i wsparcie, którym dla nas zawsze jesteście- przyjmijcie naszą 7Drodzy Nauczyciele, rodzice koledzy i i koleżanki, dziękujemy wam za kolejny rok wspólnej nauki. Chcemy zadedykować wam krótkie przedstawienie pt. „Ostatni dzwonek w klasie Pani Dobrej Wróżki”. Życzmy miłego oglądania oraz radosnych, bezpiecznych i beztroskich wakacji, abyście powrócili z plecakiem pełnym wspomnień i uśmiechów z energią i zapałem do nowej ławkach siedzą postaci z bajek : Czerwony Kapturek, Śpiąca Królewna- śpi, Trzy świnki, Jaś i Małgosia, Jaś Fasola, Królewna Śnieżka. Do klasy wchodzi Pani Dobra Wróżka. Słychać dzwonek).Narrator 1Kiedyś, dawno, dawno temu, za górami, za lasami, w czasach kiedy spełniały się wszystkie życzenia, gromadka pewnych dzieci przyszła na ostatnią przed wakacjami lekcję.(Aktorzy wchodzą. Piosenka „Witajcie w naszej bajce”).Dobra WróżkaDzień dobry, dzieci. Witajcie na ostatniej lekcji w naszej baśniowej szkole. Pozwólcie, że zaczniemy od sprawdzenia obecności. Tym razem już po raz ostatni. Małgosia?MałgosiaObecna. Dobra WróżkaJaś?Jaś Obecny(Jaś i Małgosia zajadają słodycze).Dobra WróżkaPamiętajcie, żadnych słodyczy w to moje nie!MałgosiaWłaśnie, że tak (Małgosia wyrywa mu lizaka).Dobra WróżkaDzieci, przestańcie się sprzeczać. Słodyczami zajmiecie się po szkole. Kopciuszek?(Cisza,wszyscy rozglądają się po sobie).Dobra WróżkaKopciuszek?(Cisza. Dobra Wróżka zaznacza coś w dzienniku).Dobra WróżkaNieobecna. Trzy Świnki?Trzy ŚwinkiObecna, obecna, WróżkaŚpiąca Królewna? (Śpiąca Królewna chrapie na ławce. Wszyscy ją szturchają).Dobra WróżkaŚpiąca Królewna?!Śpiąca KrólewnaBudzi się zaspana. Co? Jestem yyyyy, gdzie ja jestem? A... w szkole. Ależ miałam cudowny sen.... (rozmarzona) Śniło mi się, że przyjechał po mnie książę na białym koniu...ach! Taki piękny! Potem mnie pocałował i tańczyliśmy a potem... (rozczarowana),a potem mnie 1Eh, ta jak zwykle marzy o jakimś księciu. (Słychać śmiechy uczniów).Dobra WróżkaCisza! Spokój! Czerwony Kapturek?Czerwony WróżkaKrólewna Śnieżka?Królewna ŚnieżkaObecna.( Przegląda się w lusterku). Czy podoba się pani moja nowa sukienka?Dobra WróżkaProszę, abyś odłożyła to lusterko, Śnieżko. Doprawdy, masz śliczną KapturekA czy podoba się pani mój nowy, aksamitny strój? Uszyła mi go Babcia. Janek?Jaś FasolaObecny. Chciałbym wam coś pokazać i o tym opowiedzieć. Mam dla was zaczarowaną fasolę! (Wyciąga spod ławki fasolę, podnosi ją do góry).Świnka 2 Eeeee tam, wcale nie wygląda na FasolaJest zaczarowana. Przekonacie się!Dobra WróżkaTeraz się nią nie zajmuj. Pokażesz nam FasolaAle ja wam chce ją pokazać teraz! (Z obrażoną miną)Dobra Wróżka Później, kochanie. Teraz wszyscy zabieramy się do pracy.(Janek chowa fasolę).(Do klasy wpada zdyszana, brudna na buzi dziewczynka z potarganymi włosami).KopciuszekPrzepraszam za spóźnienie (ukrywa twarz w dłoniach i zaczyna płakać).Dobra WróżkaChodź tutaj i usiądź obok Czerwonego Kapturka. Może opowiesz nam co się stało? (Dobra Wróżka obejmuje Kopciuszka i podaje jej chustkę do nosa. Ta głośno dmucha nos).KopciuszekMoje przyrodnie siostry najpierw kazały mi nanieść wody, potem rozpalić ogień, ugotować obiad i wyszorować całą kuchnię. Dopiero co skończyłam całą WróżkaNie martw się, dopiero zaczynamy. Zapiszcie sobie temat lekcji: podsumowanie wiadomości.(Uczniowie zapisują temat w zeszycie). No dobrze, może zaczniemy od odmiany przez przypadki. Królewno Śnieżko?No ja....ja chyba nie pamiętam. (Spuszcza głowę).JaśJa, ja WróżkaNo, kto? kogo? Rozbijacz kogo? kiedy? Podpowiadacz komu? czym? Wykrętnik kim? czym? Ściągacz kiedy? od kogo? Gadulec o kim? o czym? Ziewacz o!! Dobra WróżkaJasiu, ja chyba oszaleję, tyle razy to powtarzaliśmy. To może przypomnimy sobie lektury..? Na początek „W pustyni i w puszczy”. Kto pamięta, w jaki sposób Staś wyleczył Nel?Królewna ŚnieżkaJa wiem, Pani Dobra WróżkaNo, proszę, ŚnieżkaPodał jej WróżkaKrólewno Śnieżko, nie ligninę a chininę. To może coś z przyrody? Skąd biorą się kurczęta?Świnka trzeciaJa, ja, czy mogę ja?Dobra WróżkaTak, proszę, mów, Mała trzeciaZ jajek sadzonych przez WróżkaZnoszonych, a nie sadzonych!Świnka trzeciaNo przecież mówię!JaśGłowa mnie boli, proszę pani. Czy mogę iść do higienistki?Małgosia Mnie też, oj jak boli (Trzyma się za głowę).Dobra WróżkaToż to prawdziwa epidemia, a epidemie mogą wywoływać wirusy. Kilka słów o nich... może Gosia!MałgosiaWśród wirusów wyróżniamy: mikroby, mikrony, mikrusy i mikrobusy!Dobra WróżkaTym środkiem transportu to daleko nie zajedziesz. Małgosiu, może przypomnisz nam piętra roślinności!Śpiąca Królewna(Zastanawia się i odpowiada powoli)Na dole to jest chyba pierwsza(Podpowiada)... i Królewna (Sennie, ziewając) I łąki!Dobra Wróżka A dalej?Kopciuszek (Podpowiada)Regiel dolny i drugaRegał dolny i górny!Dobra Wróżka(Z rezygnacją, złośliwie)Tak? A co ponad tymi regałami wisi?Czerwony Kapturek(Podpowiada)Hale i tury!JaśChyba turnie!Dobra WróżkaNie! Tego się po was nie spodziewałam! Czy naprawdę niczego nie pamiętacie? Może coś z muzyki? To była zawsze wasza mocna strona. Kim był Beethoven?Jaś FasolaBeethoven to był taki kompozytor- głuchy ale przynajmniej wiedział co WróżkaTo już zaczyna przekraczać wszelkie granice!Czerwony KapturekTo może coś zaśpiewamy?Dobra WróżkaNo dobrze.(Piosenka „Wakacje” kabaretu OTTO)Dobra WróżkaGardła zdrowe, dźwięk, no, w miarę czysty. A jak gamy, klucze i półnuty? Ten zakres muzyki zakuty? A życiorys Szopena?(Z sali słychać westchnienia)A cóż to za westchnienia?Śpiąca Królewna(Z pretensją)Pani ciągle nas magluje i o wszystko wypytuje!Dobra WróżkaNo dobrze, widzę, że myślami jesteście już daleko stąd... Ja też, prawdę mówiąc, jestem już w innej bajce... Świnka trzecia(Rozmarzona) Tak..w innej bajce...gdzie nie ma nauki i szkoły, gdzie króluje wypoczynek i święty spokój. O tak...Dobra WróżkaChyba nie pozostaje mi nic innego, jak złożyć wam życzenia udanych wakacji i wielu baśniowych FasolaDziękujemy!Wszyscy Dziękujemy! (Wychodzą z ławek na środek sceny i kłaniają się, dzwoni dzwonek).(Piosenka „Niech żyją wakacje”)
Czasami myślę sobie co zrobić żeby nie iść do szkoły. Rodzice mają różnie do pracy. Tata ma cały czas na 6 rano, ale mama jeden tydzień na 11 rano, a drugi na 5 rano. Jeżeli mama ma na 5 nie chce mi się nawet wychodzić z domu. Ale jak mama ma na 11 wtedy idę gdzieś, połażę gdzieś do 10:30 i wtedy idę do domu. Doskonale
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacjiScenariusz zakończenia klasy III * - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów. Przedstawiam Państwu przykładowy scenariusz przygotowany na zakończenie klas III nauczania Dawno temu, w trzech miejscowościach, mieszkały śliczne uśmiechnięte dziewczynki i chłopcy. Czas płynął im wesoło, a największą frajdą była dla nich zabawa. W ruch szły auta, klocki, układanki. A w kącikach maleńkie mamusie tak śpiewały swoim lalom: Wszyscy śpiewają: „Życie jest piękne, życie jest śliczne, życie napawa optymistycznie. Życie to bajka, więc co tu kryć. Warto, ach warto jest żyć!” Narrator: Lata mijały, dzieci dorastały, aż nadszedł czas, że trzeba było włożyć na plecy tornister i wyruszyć w długą wędrówkę po szkolnych klasach. Tak rozpoczęła się klasa I: Wszyscy śpiewają: Ćwierkają wróbelki” Dziecko I Dziś w pierwszej klasie dobra nowina Janek porządniej pisać zaczyna. Z początku cyfry: jeden, dwa, cztery; a potem ładne, proste litery. Dziecko II I my też chcemy pisać jak Janek i dobrze czytać z naszych czytanek. Uczyć się pilnie, nie tracić czasu i przejść z radością do drugiej klasy. Wszyscy śpiewają: „Dostał Jacek elementarz” Narrator: Rok był długi, ale przebrnęli go i pierwsza góra została pokonana, a szczyt zdobyty. Zaczęła się wspinaczka na nową górę i próba zdobycia szczytu pod nazwą „klasa II”. Dziecko III Chociaż taka jest stara i ciasna Chociaż z dachu przecieka woda Ale przecież jest nasza własna i zamienić na nową jej szkoda. Dziecko IV Nasza szkoła to drugi nasz dom Uczy, bawi nas i wychowuje W szkole dobrze nam jest jak u mamy Chociaż zdarzy się złapać dwóję. Dziecko V Do naszej szkoły nie chodzą anioły. Rzec by można, że nawet odwrotnie. Czasem słychać tu wrzaski piekielne, Podkreślano to wielokrotnie. Dziecko VI A jak coś fruwa po klasie, to gąbka albo trampki ciśnięte w zapale tyle tylko, że przerwa w naszej szkole wygląda wspaniale. Wszyscy śpiewają: Mamy wszyscy tak mało lat, tak mało, A na rękawach kolorowe tarcze, Tak mało lat, tak mało, tak mało, Ale nam wystarczy. Narrator: Udało się! A tu już przed nimi, jak spod ziemi, wyrasta góra jeszcze większa od pozostałych, na jej szczycie tabliczka z napisem „klasa III”. Zobaczymy kto potrafi wdrapać się i na ten szczyt, by dotknąć tabliczki. Dziecko VII Wiatr gra na łąkach, śpiewa w trzcinie I wiatr kołysze liści cień To lato, lato. Jak czas płynie, Dzisiaj ostatni szkolny dzień. Dziecko VIII Wesołe jest to pożegnanie. Dwójki nie ciążą, lekko mi. A dookoła – liści drganie I blask na drzewach, trawach lśni. Dziecko IX Jabłoń zza płota mi się kłania, Szemrzą gałązki: - No i co? Jak tam rachunki? Dodawanie? – - I niespokojnie, lekko drżą. Dziecko X Mamo… na progu domu stoisz… Chociaż tak wcześnie – czekasz już? Jak dziwnie patrzysz… Czy się boisz? To moje stopnie. Mamo spójrz! Dziecko XI Rękę na mojej kładziesz skroni, Z daleka dudni śpiewny młyn I szum się niesie od jabłoni… Zakończył szkolny rok Twój syn. Narrator: Cały ten rok szkolny różnie jednak wyglądał: Dziecko XII Kto się spóźnił, wiercił, gadał, Nie odrabiał trudnych zadań? - My Kto tak chętnie hałasował, Że aż pani puchła głowa? - My Kto kłopoty sprawiał co dzień Z kolegami nie żył w zgodzie? - My Lecz kto kocha klasę naszą, Tak, że w ogień pójdzie za nią? - My Narrator: Było ciężko, wędrówka była bardzo trudna. Często musieli ocierać pot z czoła. Czasami ktoś spadał w dół, wtedy wszyscy pomagali mu na nowo piąć się w górę razem z innymi. Tej wspinaczki uczniowie nigdy nie zapomną. A już przed nimi pojawiają się nowe szczyty. Mają dużo sił, a po wakacjach będą mieli jeszcze więcej. Zdobędą wszystkie, nawet te najtrudniejsze do zdobycia, wierzchołki wiedzy. Wszyscy śpiewają: Hej morze, góry, las, Wakacje to najmilszy dla każdego czas Narrator: Na krótko pożegnali swoje szkolne ławki, klasę, tablicę. Wspinaczka na razie dobiegła końca. Teraz dla wszystkich upragnione wakacje, a trzyletni trud zostanie już tylko w ich wspomnieniach. Wszyscy śpiewają: Wspomnienia do siebie to mają, Że zawsze, chcesz czy nie chcesz, wracają. I bywa, że ktoś stary się wzruszy I wraca, gdy wieje wiatr. Mówicie romantyzm głupota, A może to po prostu tęsknota Za chwilą, co dawno już przeszła, Lecz wraca, gdy wieje wiatr. Żegnaj nam klaso, wakacje blisko, Do kąta idą książki, teczka, wszystko. Żegnaj nam szkoło, więc stańmy w krąg I pożegnajmy się, bo już wakacje są! Wszyscy razem: Do zobaczenia w klasie IV Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: X Zarejestruj się lub zaloguj, aby mieć pełny dostępdo serwisu edukacyjnego. zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka"). Publikacje nauczycieli Logowanie i rejestracja Czy wiesz, że... Rodzaje szkół Kontakt Wiadomości Reklama Dodaj szkołę Nauka
Ksiązka Czy anioły też chodzą do szkoły? Wierszyki o aniołach, aniołkach i Aniołeczkach napisanej przez Ewa Skarżyńska, Małgorzata Nawrocka, Beata Kołodziej. Czy anioły też chodzą do szkoły? Wierszyki o aniołach, aniołkach i Aniołeczkach to Dla dzieci wydany w roku. Zobacz recenzje i opinie naszych użytkowników o tej książce.
Wnioski z naszej dyskusji w komentarzach: Przyczyny słabej frekwencji uczniów w szkole Strach. Uczniowie boją się krytyki, boją się surowego oceniania, złych stopni i szufladkowania. Świat kusi. Zamiast iść do szkoły można umówić się z przyjaciółmi i miło spędzić czas, ciekawie i z akceptacją rówieśników. Nuda. Nauczyciele realizują PROGRAM,
S. A także kilka innych osób: Z Holandii: „Mieszkamy w Holandii, dzieci chodzą normalnie do szkoły. Dzieci do 13 lat nie noszą maseczek. Od 13 roku życia mają obowiązek używania masek poza zajęciami. To prawda, że tu dzieci nie chorują (zimny chów), co najwyżej mają katar, co nie jest powodem, by dzieciak nie szedł do szkoły”.
xwts. 65iikluiqs.pages.dev/1865iikluiqs.pages.dev/4765iikluiqs.pages.dev/5765iikluiqs.pages.dev/1365iikluiqs.pages.dev/7965iikluiqs.pages.dev/4065iikluiqs.pages.dev/465iikluiqs.pages.dev/90
do szkoły nie chodzą anioły
